Mars en Venus
Mannen hebben behoefte aan bevestiging en vertrouwen, vrouwen juist aan begrip en aandacht. Misverstanden ontstaan omdat zowel mannen als vrouwen de ander niet geven wat hij/zij nodig heeft, maar juist wat ze zelf belangrijk vinden. En omdat ze het gedrag van de ander beoordelen vanuit hun eigen denkkader, zonder na te vragen wat ermee wordt bedoeld.
Waarom Wageningen?
Een paar weken geleden ging mijn jongste zoon speeddaten. Zijn middelbare school had een avond georganiseerd waarbij leerlingen kennis konden maken met ouders werkzaam in verschillende beroepen. Er waren vaders en moeders met uiteenlopende functies: van dominee, anesthesist en docent tot manager, architect en onderzoeker. Mijn zoon kwam enthousiast thuis – op zich al een wonder als het een schoolactiviteit betreft – hoewel hij de beroepen met hun bijbehorende studies allemaal als matig beoordeelde. Hij vond het vooral leuk om de verhalen te horen, om te weten te komen wat je bij verschillende beroepen nu precies doet op een dag en hoe mensen tot hun keuze van studie en/of beroep waren gekomen.
Voorjaarskriebels
Elk jaar als ik de eerste stralen van de lentezon op mijn huid voel, krijg ik energie voor tien. Ik wil al fietsend genieten van het mooie weer, de tuin in om het ontluikende onkruid met vaste hand te verwijderen en acuut beginnen aan een grondige voorjaarsschoonmaak. Het liefst alle drie tegelijk, natuurlijk.
8 Maart
8 Maart, dat is voor mij de geboortedag van mijn neef Oscar. Dit jaar wordt hij elf. Het is ook de datum van de Internationale Vrouwendag, waarop wereldwijd aandacht is voor vrouwenemancipatie. De verjaardag van mijn neef onthoud ik, maar een speciale dag voor vrouwen? Ik vond het lange tijd onzin, net zoals alle andere speciale vrouwenactiviteiten.
Wat eten we met Kerst?
Zodra Sinterklaas met zijn Pieten voet aan wal zet, ga ik nadenken over de invulling van de kerstdagen. Ook dit jaar was de aankomst van de goedheiligman het moment voor een belrondje met broers, schoonzussen, zwager, ouders en schoonouders. De globale afspraken voor eerste en tweede Kerstdag zijn inmiddels gemaakt en automatisch zit ik nu in de fase: Wat eten we en wie maakt wat? Lees verder
Geef mij maar chocola
Al zeker vijf jaar had ik ze links laten liggen. Sterker nog, ik had ze eigenlijk niet meer gezien en er nooit meer aan gedacht. Echt lekker waren ze niet, en het weeïge, volle gevoel in mijn buik als ik er toch weer teveel van had gegeten, kon ik wel missen. Tot mijn oog er vorige week op viel. Ze bestonden dus nog, zelfs in grote hoeveelheden. Zakken vol lagen opgestapeld in een mand bij de kassa. De rij was deze keer zo lang dat ik bezweek voor het ‘neem mij weer eens mee’ dat onhoorbaar en aanhoudend in mijn oren klonk. Vooruit, na zoveel tijd kon ik toch wel weer een poging wagen?