8 Maart

8 Maart, dat is voor mij de geboortedag van mijn neef Oscar. Dit jaar wordt hij elf. Het is ook de datum van de Internationale Vrouwendag, waarop wereldwijd aandacht is voor vrouwenemancipatie. De verjaardag van mijn neef onthoud ik, maar een speciale dag voor vrouwen? Ik vond het lange tijd onzin, net zoals alle andere speciale vrouwenactiviteiten.

Als Nederlandse vrouw geboren in de zestiger jaren kon ik gewoon studeren, werken, kiezen en gekozen worden. Wat ik moest ik nog met emancipatie en een Vrouwendag? Het doctoraalvak Vrouwenstudies, dat eind jaren 80 in Wageningen werd gedoceerd, was aan mij dan ook niet besteed. Ik associeerde het met vrouwen met piekhaar, gekleed in een weinig charmante tuinbroek, die discussieerden over extreem feministische onderwerpen. Onder ons gezegd, ook het nut van het Vrouwennetwerk Wageningse Ingenieurs (VWI) vond ik heel lang discutabel.

Inmiddels heb ik ontdekt dat je geen hekel aan mannen hoeft te hebben om je aan te sluiten bij een gezelschap van vrouwen. Sterker nog, een samenzijn met alleen vrouwen heeft meerwaarde. Dat drong goed tot me door tijdens het VWI-symposium in 2008, het eerste dat ik bijwoonde. Gast was Kaouthar Darmoni, Tunesisch-Franse communicatiewetenschapper en buikdanseres. Tijdens haar lezing en buikdansworkshop maakte zij duidelijk dat wij Westerse vrouwen meer aandacht mogen besteden aan onze vrouwelijke kracht en aan de solidariteit tussen vrouwen onderling. Niet om mannen buiten te sluiten, maar om ons vrouw-zijn te versterken. Zodat we meer solidair worden, ervaringen uitwisselen en gaan samenwerken.

Zij heeft me overtuigd. Ik sta positiever tegenover vrouwengroepen en ben sinds dat symposium enthousiast lid van het VWI. En 8 maart link ik natuurlijk nog steeds aan de verjaardag van mijn neef Oscar, maar nu ook aan de Internationale Vrouwendag.